Guatemala is genieten op en top!
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Anne
26 Juli 2009 | Guatemala, Flores
Hola todos!
Hier een eerste verslagje vanuit Guatemala. Vandaag hebben we een rustdagje, en dus de ideale moment voor mij op even mijn blog op punt te zetten en mijn hoofd wat leeg te maken. Doet goed na al 13 dagen vol grootse indrukken.
We zijn de 14e juli vertrokken vanuit Brussel naar Guatemala City. Het was een ontzettend zware dag, vliegen over Newark en Houston met in totaal een dagje van 26 uur onderweg. Wat wel tijd genoeg was om mekaar wat te leren kennen. Zet 12 mensen bij mekaar die zich niet kennen en je hebt gespreksonderwerpen genoeg!
De eerste 2 dagen hebben we in Antigua doorgebracht, een gezellig stadje in koloniale sfeer. Dan een hele dag op de MTB, richting Lago Atitlan. Een zware rit, met als gevolg dat velen meer van hun fiets af waren, dan erop zaten. Niet simpel voor amateurtjes als wij. De steile afdalingen heeft iedereen goed overleefd, op 1 kapotte knie na, de ehbo kam dus goed van pas.
Het eerste zicht op het meer was adembenemend!! En dit gevoel is zo bij me gebleven voor de komemde 4 dagen. Helemaal omgeven door een 4tal vulkanen, prachtige dorpjes rondom en zaaalig weer. Ik denk dat dit het paradijs op aarde is!! We hebben veel tochtjes in de lancha (motorbootje) gedaan, maar geen enkele verveelde me, je kan blijven rondkijken en zo genieten!!! Waarom bestaat zoiets niet in Belgie?!
Na 4 dagen Atitlan, rijden we verder naar een noorden naar Coban. We hebben een nachtje bij indigenafamilies verbleven. Dat zwas een echt cultuurbad dat we daar hebben gekregen. De kindjes breken het ijs, we spelen voetbal, puzzelen met de kindersurprises en schrijven onze namen. Hun oogjes vielen bijna uit hun kassen terzijl ze ons observeerden. Omgekeerd net hetzelfde waarschijnlijk. Een superervaring, het Spaans kwam hier niet van pas, want het Kikché was daar de voertaal. Het eten smaakte heerlijk, maar heel gerust was ik er toch niet in, het water uit de rivier was immers hetgeen waarmee alles werd geprepareerd. De maisthee, daar ben ik toch gene fan van...
Dan verder naar Semuc Champey, een gebied in kalksteen, vol grotten, karstlandschap en heerlijke badjes langs de rivier om in de baden. Met kaarsjes gaan we de grotten in. Al zwemmend met het ene handje boven water. Menig kaarsje gaat wel eens kopje onder :-)
Eens uit de grotten `tuben` we de rivier naar beneden. Op een band zittend neemt de stroming ons mee voor een paar kilometers. Heerlijk genieten!! `s Namiddags doen we een zwemmetje in de natuurlijk badjes van Semuc: De klim naar he uitzichtpunt moete we uitstellen tot `s anderendaags vroeg (5u) door een plots opkomend onweer. Jaja, het jungleklimaat is niet gewoon... Drukkende warmte met keiharde buien in de namiddag, soms zelfs de hele nacht door. Onze slaaphutjes worden dan ook constant bewoond door kevers, megaspinnen, kakkerlakken, schorpioenen en andere ondetermineerbare wezentjes. Ik ben blij als ik onder mijn muskietennetje lig en durf dan niet te veel meer rond te kijken. Gewoon oogjes toe en niet te veel denken aan al het gekrioel rondom.
Na Semuc Champey wijn we doorgereisd naar Lago Peten Itza. Hoofddoel is het bezoeken van de Mayaruines in Tikal: Echt de moeite! Midden in de jungle staan gigantische tempels die je op kan klimmen tot boven de kruin van de bomen, wat een uitzichten. Die mayas waren al even straffe ketten als de Inca`s. Te bedenken dat nu nog maar 30% van het oorspronkelijke dorp terug is ontdaan van de overwoekerende vegetatie. Overal zitten nog tempels en offertafels onder het woud verstopt. Aapjes, neusberen en toekans, heerlijk om ze bezig te zien in het wild. De jaguar heeft zich echter niet laten zien, jammer...
Om het jungle avontuur compleet te maken gaan, zijn ze namiddag zelf gaan slingeren tussen de bomen, een traject van 8 deathrides achter mekaar, grensverleggend voor sommigen van de groep, maar iedereen doet het uiteindelijk. Echt cool, zo zwiepen van boom tot boom, stoer hoor :-)
Vandaag dus een dagje chillen, verslagjes in orde maken, budget berekenen, mailtjes lezen, beetje internetten, terrasje doen en proberen de verleiding van de vele soevenierwinkeltes te weerstaan.
Ik ben net nog een museumpje gaan bezoeken met oude maya artefacten. Het leek een krot waar we binnen stapten, niet groter als een garage, maar vol met originele stukken. Prachtige beeldjes, potten en juwelen van de maya`s. Een groot kapitaal dat daar bij mekaar staat. Ik probeer nog te achterhalen waar je de orignele stukken nog kan kopen, maar de wetgeving is blijkbaar erg verstrengd waardoor je al op de zwarte markt op zoek moet gaan. Ik hou mijn ogen en oren open, dat zou het perfect souvenier zijn!
Ik rond hier af, hopelijk vind ik binnen een weekje nog eens tijd om jullie verder te briefen. Nu gaan we richting Rio Dulce (de jungle weer in), Livingston (de afrosfeer opsnuiven en hopelijk een leuk stapje zetten), Copan (Honduras, jaja, we kome toch enkele dagen) en dan richting Antigua voor de beklimming van de Pacayavulkaan, die nog steeds actief is en lava uistpuwt. Ik kijk er naar uit!!!
Lieve vriendjes en vriendinnetjes, tot snel!!
Un beso,
Anne X
Hier een eerste verslagje vanuit Guatemala. Vandaag hebben we een rustdagje, en dus de ideale moment voor mij op even mijn blog op punt te zetten en mijn hoofd wat leeg te maken. Doet goed na al 13 dagen vol grootse indrukken.
We zijn de 14e juli vertrokken vanuit Brussel naar Guatemala City. Het was een ontzettend zware dag, vliegen over Newark en Houston met in totaal een dagje van 26 uur onderweg. Wat wel tijd genoeg was om mekaar wat te leren kennen. Zet 12 mensen bij mekaar die zich niet kennen en je hebt gespreksonderwerpen genoeg!
De eerste 2 dagen hebben we in Antigua doorgebracht, een gezellig stadje in koloniale sfeer. Dan een hele dag op de MTB, richting Lago Atitlan. Een zware rit, met als gevolg dat velen meer van hun fiets af waren, dan erop zaten. Niet simpel voor amateurtjes als wij. De steile afdalingen heeft iedereen goed overleefd, op 1 kapotte knie na, de ehbo kam dus goed van pas.
Het eerste zicht op het meer was adembenemend!! En dit gevoel is zo bij me gebleven voor de komemde 4 dagen. Helemaal omgeven door een 4tal vulkanen, prachtige dorpjes rondom en zaaalig weer. Ik denk dat dit het paradijs op aarde is!! We hebben veel tochtjes in de lancha (motorbootje) gedaan, maar geen enkele verveelde me, je kan blijven rondkijken en zo genieten!!! Waarom bestaat zoiets niet in Belgie?!
Na 4 dagen Atitlan, rijden we verder naar een noorden naar Coban. We hebben een nachtje bij indigenafamilies verbleven. Dat zwas een echt cultuurbad dat we daar hebben gekregen. De kindjes breken het ijs, we spelen voetbal, puzzelen met de kindersurprises en schrijven onze namen. Hun oogjes vielen bijna uit hun kassen terzijl ze ons observeerden. Omgekeerd net hetzelfde waarschijnlijk. Een superervaring, het Spaans kwam hier niet van pas, want het Kikché was daar de voertaal. Het eten smaakte heerlijk, maar heel gerust was ik er toch niet in, het water uit de rivier was immers hetgeen waarmee alles werd geprepareerd. De maisthee, daar ben ik toch gene fan van...
Dan verder naar Semuc Champey, een gebied in kalksteen, vol grotten, karstlandschap en heerlijke badjes langs de rivier om in de baden. Met kaarsjes gaan we de grotten in. Al zwemmend met het ene handje boven water. Menig kaarsje gaat wel eens kopje onder :-)
Eens uit de grotten `tuben` we de rivier naar beneden. Op een band zittend neemt de stroming ons mee voor een paar kilometers. Heerlijk genieten!! `s Namiddags doen we een zwemmetje in de natuurlijk badjes van Semuc: De klim naar he uitzichtpunt moete we uitstellen tot `s anderendaags vroeg (5u) door een plots opkomend onweer. Jaja, het jungleklimaat is niet gewoon... Drukkende warmte met keiharde buien in de namiddag, soms zelfs de hele nacht door. Onze slaaphutjes worden dan ook constant bewoond door kevers, megaspinnen, kakkerlakken, schorpioenen en andere ondetermineerbare wezentjes. Ik ben blij als ik onder mijn muskietennetje lig en durf dan niet te veel meer rond te kijken. Gewoon oogjes toe en niet te veel denken aan al het gekrioel rondom.
Na Semuc Champey wijn we doorgereisd naar Lago Peten Itza. Hoofddoel is het bezoeken van de Mayaruines in Tikal: Echt de moeite! Midden in de jungle staan gigantische tempels die je op kan klimmen tot boven de kruin van de bomen, wat een uitzichten. Die mayas waren al even straffe ketten als de Inca`s. Te bedenken dat nu nog maar 30% van het oorspronkelijke dorp terug is ontdaan van de overwoekerende vegetatie. Overal zitten nog tempels en offertafels onder het woud verstopt. Aapjes, neusberen en toekans, heerlijk om ze bezig te zien in het wild. De jaguar heeft zich echter niet laten zien, jammer...
Om het jungle avontuur compleet te maken gaan, zijn ze namiddag zelf gaan slingeren tussen de bomen, een traject van 8 deathrides achter mekaar, grensverleggend voor sommigen van de groep, maar iedereen doet het uiteindelijk. Echt cool, zo zwiepen van boom tot boom, stoer hoor :-)
Vandaag dus een dagje chillen, verslagjes in orde maken, budget berekenen, mailtjes lezen, beetje internetten, terrasje doen en proberen de verleiding van de vele soevenierwinkeltes te weerstaan.
Ik ben net nog een museumpje gaan bezoeken met oude maya artefacten. Het leek een krot waar we binnen stapten, niet groter als een garage, maar vol met originele stukken. Prachtige beeldjes, potten en juwelen van de maya`s. Een groot kapitaal dat daar bij mekaar staat. Ik probeer nog te achterhalen waar je de orignele stukken nog kan kopen, maar de wetgeving is blijkbaar erg verstrengd waardoor je al op de zwarte markt op zoek moet gaan. Ik hou mijn ogen en oren open, dat zou het perfect souvenier zijn!
Ik rond hier af, hopelijk vind ik binnen een weekje nog eens tijd om jullie verder te briefen. Nu gaan we richting Rio Dulce (de jungle weer in), Livingston (de afrosfeer opsnuiven en hopelijk een leuk stapje zetten), Copan (Honduras, jaja, we kome toch enkele dagen) en dan richting Antigua voor de beklimming van de Pacayavulkaan, die nog steeds actief is en lava uistpuwt. Ik kijk er naar uit!!!
Lieve vriendjes en vriendinnetjes, tot snel!!
Un beso,
Anne X
-
27 Juli 2009 - 07:34
Selli:
Hey Anne,
Leuk om eens wat van je avonturen te lezen. Het is echt genieten en een beetje wegdromen, alsof ik zelf mee op vakantie ben.
Geniet er nog van.
Tot... -
27 Juli 2009 - 07:56
Lieselot:
Amai Anne dat klinkt allemaal heerlijk!! Veel foto's trekken en nadien uitgebreid verslag hé!
Veel groetjes!! -
27 Juli 2009 - 09:32
Sophie:
Beste Schrootje,
Gisteren nog vloog ik over Guatemala, en nu kan ik al mee genieten van je leuke verhalen. Ik heb toen aan je gadacht, en wist dat alles perfect zou verlopen. Zo leuk te lezen dat de Maya's ook zo'n straffe ketten waren, dan zal ik mijn reizen wat naar het noorden moeten verplaatsen... Als we je lezen lijkt het echt of we meereizen, het is heerlijk hoe je alles vertelt. Het lijkt alleszins de moeite, je klinkt superenthoesiast. En je gaat het lot nog wat tarten in Honduras, goed zo!
Lieve Schrootje, geniet ervan zoals alleen jij dat kan. Pienso mucho en ti, amiguita. Que les vaya muy bien!
PS: dat je het met een qwerty-clavier moet doen was mij niet ontgaan, maar ik ben weer getraind. No hay ningun problema!
Sophie
-
27 Juli 2009 - 20:50
Sarah & Niels:
Ola hermana!
Fijn dat alles vlot verloopt en dat het plezant is daar in Guacemole.
We hebben de afgelopen dagen aan den lijve mogen ondervinden dat de Inca's straffe mannen waren. Morgen vertrekken wij ook naar de jungle, ik hoop dat het even indrukwekkend zal worden. Met minder beestjes wel ;)
Vele groeten met knallend vuurwerk hier in Cusco (morgen Fiestas Patrias en ze beginnen hier op tijd te feesten) -
30 Juli 2009 - 10:39
Stien:
Hey Anne,
Klinkt alweer meer dan super! Nog zoveel plekjes in de wereld die op het lijstje "te ontdekken" staan.... Wanneer ben je terug in ons kikkerlandje? Kom maar zeker eens af naar Wenduine, waar wij vanaf zaterdag 1 augustus onze tenten opslaan.
Geniet er daar maar keihard van!
Veel groetjes,
Stien (en Ben en Line) -
30 Juli 2009 - 19:10
Paps:
Anne
Een spannend tussentijds reisverslag dat zeker naar meer smaakt. Zelf zijn we sinds gisteren terug van de Spaanse Pyreneeën. Voor Lonne en Liza een echte ervaring. Canyoning, via feratta, maar vooral het afdalen van een barranco zal hen (inclusief mama, nog wel een tijdje bijblijven). Een 25-tal rappelen met eentje van 35, en 2 van een 12 meter. Maar samen met Lonne hebben we de klus geklaard. Als laatste hebben we dan de Aneto (Spaanse hoogste berg beklommen. Met zijn 3404m. niet echt extreem hoog maar de aanloop ging over een rotsblokkenpad dat ik nog maar zelden ben tegengekomen. Ook de gletsjer was op plaatsen over een lengte van een 200 meter blank ijs. Op de top dan ook nog een rotsbeklimming om u tegen te zeggen. We waren met zijn vieren wel terecht fier.
Anne, nog veel reisplezier en tot binnenkort.
PS: Sarah en Niels zitten nu in de Peruaanse jungle.
groetjes
Paps -
31 Juli 2009 - 15:48
Evi:
Ha Anne!!
Dat klinkt allemaal heeeerlijk!!!
Geniet er lekker van... enneeeuu... laat u gaan eh ;-)))
Groetjes
Evi -
31 Juli 2009 - 19:14
Mama:
Dag Anne, leuk om te iets over je reis te lezen. Amai, al die ouders en kinderen die overal over de wereld verspreid zitten.
Wij zijn nu 2 dagen terug van de Spaans Pyreneeen. Lonne en ik hebben het Spaans goed kunnen oefenen. Onze canyoningtocht, onze straffe afdalingen in een baranco, onze beklimming van de hoogste top van Spanje (Aneto - 3.404 meter), beklimming van de Turbón, het socializen met de herder en dan trappen op de hond zijn pootje.... we hebben het allemaal gehaald en zijn terecht fier op onszelf.
Voor ieder van ons (Anne, Saartje en Niels, en wijzelf) zit de vakantie er bijna op. We moeten nadien dringend een dia-avond organiseren over de vele gebeurtenissen.
Tijgje is ondertussen bij ons. Zij is blij, denk ik dat ik haar gaan "redden" ben. Ze eet als gek en komt veel flirten.
Kus. ook aan Saartje en NIels als die dit nog lezen.
mama. -
03 Augustus 2009 - 08:35
Maffie:
Hela Anne!
Superleuk je eerste avonturen te kunnen lezen....Toepasselijk ben ik net de Oude Patagonie Express aan t lezen van Paul Theroux (aanrader!!!), waarin hij een treinreis beschrijft van Boston tot in Tucuman in Argentinie, dus ook via Midden-Amerika. Het lijkt alsof je er net een extra hoofdstuk hebt aan toegevoegd, en net nog wat andere indrukken beschrijft dan hij al heeft gedaan...
Je hebt t der precies enorm naar je zin, ik hoop de rest van je 12-koppige groep ook? Iedereen in zijn nopjes met de vrolijke reisleiding? Knoop al je bevindingen maar goed in je koppie, dit lezend brengt me op inspiratie om onze America Del Sur reis nog verder noordwaarts uit te bereiden...
Nog heel veel plezier, niet teveel beestjes en maisthee, maar leuke tropendagen -en nachten!
Beso,
Maffie
PS: Heb je dan ook het zure maisbier al gedronken? Is het echt zo slecht?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
