Terug van de eerste trekking
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Anne
17 December 2009 | Argentinië, El Chaltén
Hallo daar!
We zijn net terug gekomen van onze 4daagse trekking in de buurt van El Chaltén. We zijn vertrokken in schitterend weer, steeds met volop zicht op de Cerro Torre, Mount Fitz Roy en omliggende toppen. De eerste dag was niet zo zwaar, 3 uur stappen en we arriveerden al aan ons campamiento Agostini. Daar hebben we dan direct ons tentje opgezet. Namiddag hebben we goed kunnen vullen met door te stappen naar het Lago Torre, een meer dat aan de rand bezaaid ligt met ijsbergen, afkomstig van de aangrenzende gletsjer. Langs de morene zijn we doorgeklommen naar een uitzichtpunt op de Cerro Torre. Nu begrjpen we ook dat de wind zo sterk kan zijn dat ie mensen van een berg blaast. Ongelooflijk hoe hard het daar waait!! Deze wou zich helaas niet helemaal laten zien. Het topje bleef in de wolken hangen. Terug naar het tentje dan maar. De felle wind, laat ons snel in het tentje kruipen. Dat na een spelletje Yatzee met de papa.
Dag 2, tentje opbreken en verder stappen naar campamento Poincenot. Weeral na 3 uur goed doorstappen bereikten we het slaapplekje. Namiddag weer tijd voor een "sidetrip": 400 meter stijgen, zowat recht omhoog, maar dan wel met het doel om vlakbij de steile pieken te geraken. Helaas is het weer ons minder goed gezind en krijgen we niet veel van de schoonheden te zien. Bij iedere glimp klikt het fototoestel, en zo loopt het aantal maar op (deze mogen jullie thuis achteraf komen bewonderen, op deze site kan ik er niet meer zetten helaas).
Dag 3 kunnen we het tentje laten staan en doen we een dagtochtje. Althans dat dachten we. Het tochtje bleek ons serieus tegen te vallen. In het begin hadden we nog energie ten over en beklommen we een morene (zonder padje, Anne kreeg een beetje schrik, maar de drang naar het uitzicht was te groot, dus de papa op kop). En inderdaad het was de moeite: weeral zo´n gigantische hangende gletsjer. De watervallen die in het meer terechtkwamen waren zelfs scheef, het water waaide gewoon weg! Daarna begon de serieuze ruk door, in totaal 25 km, over niet zo goed terrein. Helaas trokken ook alle valleien toe en was het erg miezerig weer en stoempen tegen de wind in. Geen zicht van dichtbij op de Fitz Roy dus. Jammer, maar we moeten terug. Om 19u15 eindelijk terug op camping, wetende dat we al op pad waren van 9u30, was het dus redelijk heavy... Maar we hebben het gehaald! Uiteraard :-). Lekker spagheteria eten en dan snel slapen, kapot zijn we. Tijdens de nacht valt de wind stil en dat tot ons grote plezier: Vandaag de laatste dag worden we wakker met een prachtig open zicht op de bergwand waar we al 3 dagen op aan het wachten waren. Geen wolkje aan de lucht. Dat nodigt uit om terug te klimmen naar het uitzichtpunt. We kunnen het niet laten en stappen in de voormiddag nogmaals naar boven. Het was niet voor niets: de beauties lagen er prachtig bij te blinken. Foto´s, foto´s, foto´s dus :-). Na de afdaling nog snel beetje eten, tentje opbreken en hupla, weer weg met de volle rugzak. Na 2u stappen, en toch weer een beetje doodgaan onderweg, bereiken we eindelijk El Chalten terug. Oef, even de bewoonde wereld terug in, bellen naar huis, internetje doen en nu... pintje drinken uiteraard. En welverdiend deze keer!
Veel groetjes van ons beiden en tot snel!
Anne en Papa
We zijn net terug gekomen van onze 4daagse trekking in de buurt van El Chaltén. We zijn vertrokken in schitterend weer, steeds met volop zicht op de Cerro Torre, Mount Fitz Roy en omliggende toppen. De eerste dag was niet zo zwaar, 3 uur stappen en we arriveerden al aan ons campamiento Agostini. Daar hebben we dan direct ons tentje opgezet. Namiddag hebben we goed kunnen vullen met door te stappen naar het Lago Torre, een meer dat aan de rand bezaaid ligt met ijsbergen, afkomstig van de aangrenzende gletsjer. Langs de morene zijn we doorgeklommen naar een uitzichtpunt op de Cerro Torre. Nu begrjpen we ook dat de wind zo sterk kan zijn dat ie mensen van een berg blaast. Ongelooflijk hoe hard het daar waait!! Deze wou zich helaas niet helemaal laten zien. Het topje bleef in de wolken hangen. Terug naar het tentje dan maar. De felle wind, laat ons snel in het tentje kruipen. Dat na een spelletje Yatzee met de papa.
Dag 2, tentje opbreken en verder stappen naar campamento Poincenot. Weeral na 3 uur goed doorstappen bereikten we het slaapplekje. Namiddag weer tijd voor een "sidetrip": 400 meter stijgen, zowat recht omhoog, maar dan wel met het doel om vlakbij de steile pieken te geraken. Helaas is het weer ons minder goed gezind en krijgen we niet veel van de schoonheden te zien. Bij iedere glimp klikt het fototoestel, en zo loopt het aantal maar op (deze mogen jullie thuis achteraf komen bewonderen, op deze site kan ik er niet meer zetten helaas).
Dag 3 kunnen we het tentje laten staan en doen we een dagtochtje. Althans dat dachten we. Het tochtje bleek ons serieus tegen te vallen. In het begin hadden we nog energie ten over en beklommen we een morene (zonder padje, Anne kreeg een beetje schrik, maar de drang naar het uitzicht was te groot, dus de papa op kop). En inderdaad het was de moeite: weeral zo´n gigantische hangende gletsjer. De watervallen die in het meer terechtkwamen waren zelfs scheef, het water waaide gewoon weg! Daarna begon de serieuze ruk door, in totaal 25 km, over niet zo goed terrein. Helaas trokken ook alle valleien toe en was het erg miezerig weer en stoempen tegen de wind in. Geen zicht van dichtbij op de Fitz Roy dus. Jammer, maar we moeten terug. Om 19u15 eindelijk terug op camping, wetende dat we al op pad waren van 9u30, was het dus redelijk heavy... Maar we hebben het gehaald! Uiteraard :-). Lekker spagheteria eten en dan snel slapen, kapot zijn we. Tijdens de nacht valt de wind stil en dat tot ons grote plezier: Vandaag de laatste dag worden we wakker met een prachtig open zicht op de bergwand waar we al 3 dagen op aan het wachten waren. Geen wolkje aan de lucht. Dat nodigt uit om terug te klimmen naar het uitzichtpunt. We kunnen het niet laten en stappen in de voormiddag nogmaals naar boven. Het was niet voor niets: de beauties lagen er prachtig bij te blinken. Foto´s, foto´s, foto´s dus :-). Na de afdaling nog snel beetje eten, tentje opbreken en hupla, weer weg met de volle rugzak. Na 2u stappen, en toch weer een beetje doodgaan onderweg, bereiken we eindelijk El Chalten terug. Oef, even de bewoonde wereld terug in, bellen naar huis, internetje doen en nu... pintje drinken uiteraard. En welverdiend deze keer!
Veel groetjes van ons beiden en tot snel!
Anne en Papa
-
17 December 2009 - 19:42
Willy Miermans:
Jongelui,
Je krijgt het niet altijd cadeau.
Maar wachten loont blijkbaar.
Jullie verdienen dat.
Nog van dat.
Maar niet gek doen: wij willen onze buurlui veilig terug.
Vera en Willy -
17 December 2009 - 22:17
Mama, Alias Leen Wee:
Amai mannen! Dat zal vast af en toe spannend geweest zijn; maar wij kennen de papa hè Anne? Het is ongelooflijk dat jullie daar mooi weer hebben gekregen. Ik dacht op internet te zien dat de hemel de laatste 4 dagen open was geweest, mis dus... In elk geval denk ik dat jullie meer goed weer hebben meegekregen dan de meeste trekkers die deze tocht ondernemen.
Zou het koud geweest zijn in het tentje? Daar weten we natuurlijk niks over. Maar op het einde van de maand zullen jullie hopelijk een beetje tijd krijgen om bij te praten. Ik houd alvast een paar daagjes vrij.
Hier is alles OK. Thomas is op vaste bodem in ons landje beland na heel wat intervallen... Lonne heeft zowat de hele namiddag en avond op de luchthaven gezeten, die gesloten werd omwille van sneeuwval. Ik denk dat de mama en papa van Thomas ook wel blij geweest zijn dat hij veilig en wel in Zaventem is geland.
Anne, T'ikani loopt maar door... de flyers zijn zeer mooi. Ik heb er Freek een paar bezorgd. Jij moet hem later dan nog maar eens gaan bedanken.
Zo het brief-schrijven zal ik nu maar stoppen. Straks is op de BLOG geen plaats meer voor nog meer reacties.
Liefs van het thuisfront. Ik zie jullie graag! -
17 December 2009 - 22:17
Mama, Alias Leen Wee:
Amai mannen! Dat zal vast af en toe spannend geweest zijn; maar wij kennen de papa hè Anne? Het is ongelooflijk dat jullie daar mooi weer hebben gekregen. Ik dacht op internet te zien dat de hemel de laatste 4 dagen open was geweest, mis dus... In elk geval denk ik dat jullie meer goed weer hebben meegekregen dan de meeste trekkers die deze tocht ondernemen.
Zou het koud geweest zijn in het tentje? Daar weten we natuurlijk niks over. Maar op het einde van de maand zullen jullie hopelijk een beetje tijd krijgen om bij te praten. Ik houd alvast een paar daagjes vrij.
Hier is alles OK. Thomas is op vaste bodem in ons landje beland na heel wat intervallen... Lonne heeft zowat de hele namiddag en avond op de luchthaven gezeten, die gesloten werd omwille van sneeuwval. Ik denk dat de mama en papa van Thomas ook wel blij geweest zijn dat hij veilig en wel in Zaventem is geland.
Anne, T'ikani loopt maar door... de flyers zijn zeer mooi. Ik heb er Freek een paar bezorgd. Jij moet hem later dan nog maar eens gaan bedanken.
Zo het brief-schrijven zal ik nu maar stoppen. Straks is op de BLOG geen plaats meer voor nog meer reacties.
Liefs van het thuisfront. Ik zie jullie graag! -
17 December 2009 - 22:19
Mama:
oei, tweemaal op 'reactie plaatsen' gedrukt. Dat heb je met mijn ongedurige vingers... -
18 December 2009 - 08:49
Maffie:
...je weet toch dat iedereen slechts beperkte fototijd krijgt met Nieuwjaar he :)
klinkt allemaal super Anne, geniet er nog maar van!!
Ps: Chaos in België omwille van eerste sneeuw. Jammer dat ik dat ook aan 't missen ben....
-
18 December 2009 - 08:59
Liza:
amai, leuk leuk klinkt het allemaal.
Wel vermoeiend!
Ochja, Liesje gaat sffs met mama haar rapport halen. Ik ben benieuwd :)
Have fun daar e!
Kus -
19 December 2009 - 07:27
Roland:
Voor ons zit het werkjaar er ondertussen ook op en kan ik ook even op de blog.
Blijkbaar een levenservaring als ik het reisverslag even lees.
Geniet nog met volle teugen van jullie globetrotterreis en plan alvast het volgende avontuur maar in! Ook ik ben benieuwd naar de foto’s van deze unieke ervaring, dat wordt nog dagen navertellen.
Prettige feestdagen aan de andere kant van de globe.
Roland
-
19 December 2009 - 12:56
Sarah En Niels:
Hoi vakantiegangers,
ik heb al vaak aan jullie moeten denken wat een geweldige dingen jullie weer beleven. En ik moet zeggen ben toch een beetje jaloers :)
Geniet er nog van met zijn tweetjes en zorg goed voor elkaar.
Tot binnenkort. -
21 December 2009 - 07:46
Ellen F:
Dag leukerds!!
Goh ik word zelfs een beetje stil van jullie prachtige avonturen...
Heerlijk afzien en volop genieten!!
Doe zo verder!!!
Heel veel groetjes Ellen -
22 December 2009 - 10:09
Lieselot:
Amai dat klinkt weer geweldig!! Spagheterias kunnen wel smaken na zo'n tocht!
Hier werd de examenperiode goed afgesloten en is het vakantie. Ik kijk uit naar de foto's en een meer uitgebreide versie van de verhalen, want zoals je mama zich ook al vroeg 'hoe koud is het in dat tentje'?
Geniet er nog maar van!! Sophie en ik lopen zondag de corrida in Leuven. Wel maar 8km, niet zo indrukwekkend als de kilometers die jullie aflegden!
Veel liefs,
Lieselot -
22 December 2009 - 19:05
Katrien:
Dag Eric en Anne,
Dit lezen is de ideale blokontspanning. Ik geniet achter mijn bureau mee van jullie avonturen!
Geniet er nog van!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
