de afgelopen drie weken...

Dag allemaal!!

Hier is Schrootje nog eens :-). Dit na drie goed gevulde weken. Afgelopen dagen zijn Maffie en Suus op bezoek gekomen. Superleuk was dat! Het is echt fijn om hier je goede vrienden in Huancayo rond te leiden. Ze zijn een dagje komen mee draaien in de Waytakuna. De kindjes werden daar nog verrast door de vele kadootjes die ze bij hadden. Feest dus!! Al die nieuwe speelgoedjes ontdekken, je had ze moeten zien glunderen :-). Verder zijn we een dagje mee gaan helpen met PETEC. Dit project is bezig met de huizen van families met kindjes meer kindvriendelijk te maken. Een hele dag hard gewerkt in 1 huis: muur uitgebroken (ontmetselen vond ik daar het ideale woord voor) om daar een raampje in te plaatsen, muren afgeschuurd om er dan een nieuw laagje verf op te zetten, poortje gemaakt zodat de kippen en al het andere gedierte niet in de woonkamer kan, een schoorsteen geplaatst, ... Genoeg werk voor 1 dag!
Verder hebben we nog een uitstapje gedaan naar Chupaca waar er nog Inca-ruïnes te bezoeken zijn. Een perfect dagje met een prachtig uitzicht over de hele vallei. De Huaytapallana (5500m) konden we in volle glorie bewonderen. Een prachtige besneeuwde berg, die je enkel vanuit 1 kant van de vallei kan zien als het niet bewolkt is. Het is echt genieten om vanuit de ruïnes het uitzicht te bewonderen, dit met de muziek op de achtergrond, afkomstig uit de stad, zo'n 30 min verder. De ultieme rust!
Intussen hebben we weer afscheid genomen, zij reizen weer verder en ik ga nog volop van mijn laatste 2 weken Huancayo profiteren.

Verder ben ik nog een weekendje naar Huancavelica gegaan met Femmie. Een stadje op 3 uur rijden van Huancayo. Midden in de bergen gelegen, de weg er naar toe alleen al was de moeite!! 2 dagen weekend in the middle of nowhere. Zeker een aanrader. De klederdracht, de omgeving, de gezellige dorpjes, het niemandsland, de vriendelijkheid van de bewoners, het goedkope hotelletje (een 2p kamer voor 15 sol, oftewel voor nog geen 4 euro), ... Daar kan je al wel eens voor teruggaan!!

Op het werk loopt alles gesmeerd. Ik was een dagje niet gegaan omdat ik met Yuyaq op uitstap was. Als je dan hoort dat de kindjes vragen waar "Anita" is, dan doet je dat wel deugd :-). Deze dag zijn we, met de steun van jullie giften, op uitstap gegaan met de ouderen van Yuyaq. We waren een bus vol, 15 ouderen, ieder met 1 familielid en dan 7 T'ikanimensen. Deze 7 personen waren wel nodig om iedereen in en uit de bus te helpen en te assisteren met het wandelen. Het was een geweldige dag voor deze mensen. Voor sommigen onder hen was het al jaren geleden dat ze nog uit hun huis waren geweest. Hun ogen gingen open als we de stad doorreden. Zoveel dat er veranderd was. De sfeer in de bus zat direct goed. Er werd gezongen en geklapt op het ritme van de muziek. We bezochten Ingenio, een dorpje waar we de forelkwekerijen bezochten. Eten aan de vissen geven, een wandelingetje maken, pauze nemen en weer terug. De dametjes haalden uit hun manta's allerlei versnaperingen, zoals maïs, kaas, gedroogde bonen etc. Zo mooi om te zien hoe ze het weinige dat ze hebben, nog delen met iedereen. Dan zijn we gaan picknicken op een weide langs de weg, heerlijke kip met rijst stond op het menu. Dan nog wat spelletjes gespeeld, tot groot amusement van de oudjes. Want hoe leuk is het om blikken om te gooien, en te lachen met de T'ikanimensen die gaan zakspringen. Een geslaagde dag voor hun allen!! Dit dankzij jullie!! Anders was dit nooit mogelijk geweest...

Verder zijn intussen eindelijk onze armbandjes aangekomen voor het vrouwenproject. We zullen dus eindelijk van start kunnen gaan met het afnemen van de enquetes in de stad! Hoogtijd werd dit!! Het heeft me heel wat frustraties bezorgd... zeker als je merkt dat je pakje heel Peru heeft doorgereisd, terwijl het een deur-aan-deur-bezorging was vanuit Hong Kong. Even dacht ik dat we ze nooit zouden zien, maar eind goed al goed. En we zijn er fier op!! De grootte van het pakje valt alleen serieus tegen, 20kg en zeker zo groot al een trekrugzak. Hoe we daar de helft van gaan meekrijgen naar België, dat weet ik nog niet. Maar zo hebben we toch weer iets om ons de laatste weken over druk te maken. In België en Nederland zullen ze dus te koop zijn. De opbrengst ervan zal volledig naar dit project gaan. We zullen sensibiliseringsacties opzetten rond tienerzwangerschappen en zorgen voor de nodige begeleiding van tienermoeders in spe en jonge gezinnetjes.

Verder blijf ik me verbazen over de traagheid waarme je dingen geregeld krijgt hier in Peru. Zo moet je bijvoorbeeld zo'n 6 keer naar een ziekenhuis om de nodige statistische gegevens vast te krijgen. Je uitleg 10 keer doen, steeds aan verschillende personen, om dat uiteindelijk na de 9e keer te merken dat er nog steeds niemand je aanvraagformulier heeft gelezen. Echt frustrerend hoor! Hier is Anne toch wel af en toe uit haar krammen geschoten tegen de chef... Iets dat hier ongebruikelijk is... dit ging dus wel gepaard met de nodige verbaasde blikken rondom ons. Nu, we hebben gekregen wat we wilden, en het communicatieplan is zo goed als afgewerkt. Tijd dus voor concrete acties nu!

Vandaag was het hier Moederdag. Daar werd al de hele week aandacht aan gegeven. Alle scholen voeren voordrachten en toneelstukjes op voor de mama's. Vele mama's lopen met bloemen op hun hoeden en de kindjes hebben ballonnen vast waar op staat 'Feliz dia mama'. Wij zijn al de hele week een liedje met de kindjes aan het instuderen. Het gaat over een kip die 10 eitjes legt. Ik krijg de eer om dinsdag de kip te spelen, wie me goed kent, weet al wel dat ik daar niet erg naar uitkijk... Maar goed, ik ben hier maar 1 keer, dus zal hen maar een pleziertje doen en in een kippenpak duiken. 10 kindjes zullen de eitjes zijn en de andere 7 kindjes zijn de muzikanten op de achtergrond. Ik verzeker je dat het niet eenvoudig is om 2-3-jarigen iets aan te leren. Ben benieuwd hoe het dinsdag zal gaan als de mama's komen kijken...
Ik heb vandaag moederdag gevierd met de familie van Ana. Een heuse bbq met praktisch enkel vlees (en echt superveel vlees). Het was wel gezellig. De oma was supergelukkig met het bezoek! Mooi om ze allemaal samen te zien.
Ik heb toch ook eventjes gebeld met de moeke en de bomma om hen proficiat te wensen. Toch fijn om hen even te horen! En dan de hele Schrooten familie op de webcam, een grappige bedoeling... Als ik dat allemaal samen zie, merk ik toch wel dat ik het gezinnetje wat mis. Het zag er gezellig uit en die asperges met gerookte zalm... mmmmmm, die zouden me ook gesmaakt hebben. Maar goed, die gaan zeker voor later eens zijn!

Nog 2 weken in Huancayo dus... Dubbel gevoel... Hier zou ik gerust nog wat langer kunnen blijven, maar langs de andere kant gaat het ook deugd doen om iedereen weer terug te zien!

Voila, dat was weer een update'tje van de laatste weken. Het zal het voorlaatste zijn vanuit Huancayo vermoed ik... Dan een maandje thuis om voorbereidingen te treffen voor mijn Cubareis die ik zal begeleiden in juli.

(Er staan ook nieuwe fotootjes op http://picasaweb.google.be/anneschrooten)

Tot heel binnenkort!!
Veel liefs,
Anne