geografe in actie!
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Anne
24 Februari 2010 | Peru, Huancayo
Oei, ik verschiet er zelf van dat het al van vrijdag geleden is dat ik nog iets geschreven heb op mijn blog. Is het dan zo druk geweest de afgelopen dagen? Ja, eigenlijk wel. Goed he! Zo heb ik het graag :). Mijn weekend was dit keer heel leuk. Zondag ben ik met Anne en Mark een toeristische tour gaan doen met een reisagentschapje. Wij drie en dan nog een stuk of 8 mensen van Lima. De toeristen die hier komen zijn voornamelijk inwoners van Lima. In een minibusje zijn we de stad uitgereden om een aantal omliggende dorpjes te bezoeken. 15 min rijden en je zit hier in het platteland. Echt een mooie omgeving, het typische Peru-landschap. Het voelt meteen goed om even uit de stad weg te zijn. Het zijn echter jammer genoeg maar flitsbezoeken die we brengen aan de dorpjes. We worden gedropt in een textielwinkeltje, een plateria (waar ze zilver bewerken), een forelrestaurantje, een zuivelbedrijf etc. De bedoeling is duidelijk kopen! Wij zijn er echter niet zo voorstander van. Op de markt in Huancayo kan je ook al deze artisania vinden en ik denk zelfs voor een goedkopere prijs. Nu, deze dag heeft een mooi beeld gegeven van de omgeving en zo weet ik weer enkele plekjes waar ik nog wel eens terug naar toe wil gaan in het weekend.
Maandag ben ik in de voormiddag op zoektocht gegaan naar leuke speeltuigen voor op ons dakterras, helaas zonder succes. Ze verkopen dat hier dus echt niet in deze stad. Ana zal prijs gaan vragen in Lima en dan zien we nog wat we gaan aankopen. Alleszins zal het van Lima moeten komen. Zo zie je, je denkt: ik ga even leuke inkoopjes doen voor de kindjes, maar zelfs dat is hier een project van langere duur. In de namiddag ben ik gaan lunchen met Anne. Zij heeft me heel haar projectopzet uitgelegd. Ik ga haar nu helpen met de zoektocht naar relevante cijfers over problemen bij vrouwen. Het gaat onder andere over geweld (fysisch, emotioneel, familiaal, …), abortus (hier illegaal, het wordt bestraft met 2(!) jaar gevangenschap), scholingsgraad, werkloosheid, ongewenste en/of tienerzwangerschappen, … Als we deze cijfers vast hebben gekregen, gaan we hiermee een onderzoekje doen om de grootste problemen in deze stad te kunnen vaststellen. Dit is nodig om dan te beginnen met sensibilisatiecampagnes, voorlichtingsprogramma’s etc. We zullen dit via de media (tv, kranten en radio) doen, in de hoop zo alle vrouwen van Huancayo te benaderen. We willen hen naar de juiste plaatsen sturen, zodat ze kunnen geholpen worden op een goede manier. Dit is een groots plan, waar Anne haar handen mee vol zal hebben tot het einde van dit jaar. Tegen eind mei zou het vooronderzoek klaar moeten zijn. Ik werk dus mee met haar naar deze deadline. Mijn geografische kennis komt hier dus van pas!! Een beetje bevolkingsgeografie, wie had dat ooit gedacht dat ik me daar nog mee zou gaan bezig houden?! Maar ik vind het superinteressant!
Vandaag is Jonathan aangenomen, hij zal Anne en mij bijstaan in dit vrouwenonderzoek. Dit is superhandig want hij weet veel meer over deze stad, waar je info kan vinden en hij heeft connecties bij de media (is journalist). Hopelijk houdt ie het lang vol bij ons en zullen we veel hulp aan hem hebben. Voor hem wel een beetje verwarrend want hij moet dus samenwerken met 3 Ana’s. Voor alle duidelijkheid: Ana, de Peruviaanse directrice; Anne, de Nederlandse vrijwilligster die hier tot eind dec blijft, en ik. Anne wordt hier ook Ana, die doffe ‘e’ is echt onuitspreekbaar voor de mensen hier. Ik mag nog blij zijn als ze me Ana noemen en niet Anita, want dat doen ze nog veel liever! Goed bedoeld, maar ik hoor het toch niet graag.
Ik heb ook met Mark (de vriend van Anne) samen gezeten. Hij heeft bouwkunde gestudeerd en zorgt hier voor het opstellen van de plannen voor de aanpassing van de huizen van de ouderen van Yuyaq. Ik heb foto’s gezien van enkele woningen en naar mening kan je dat zelfs geen huis noemen, wij zouden er zelfs geen dieren in zetten. Met een klein budget van zo’n 50 euro, gaan we deze huizen opknappen zodat ze leefbaar zijn. Dat betekent hier waterdicht, een lichtinval, verluchtingsmogelijkheid en een toilet. Super basic dus! Deze 50 euro is vaak echt te weinig. Ik zal jullie giften dus voor een groot deel investeren in de heropbouw en aanpassing van deze huizen. Mark zal zijn handen vol hebben om deze 360 huizen tegen het einde van het jaar aangepast te hebben.
Zo vullen mijn dagen hier dus heel goed op. In de voormiddag de drukke kindjes van de Waytakuna (ze worden wel steeds rustiger precies, op uitzonderingen na, ze worden het schooltje precies gewoon), in de namiddag vergaderingen of bijeenkomsten met mensen van de andere projecten.
Morgen ga ik met Ana verven in haar huis. Haar keuken is pas geïnstalleerd en ze moet nog wat reorganiseren voor mijn komst volgende week. Daar help ik haar graag bij! Ik kijk ook uit naar de verhuis, want momenteel kan je mijn straat geen straat meer noemen, het is echt één grote modderpoel waar bijna geen doorkomen maar aan is. Ben die vuile bergschoenen en modderspetsen op mijn broek een beetje kotsbeu…
(Ah ja: nog een extraatje: ik weet sinds gisteren dat ik Cuba Go-26 mag begeleiden in juli! Leuk he!)
Tot dusver deze update!
Saludos!
Anne, alias An(it)a, X
Maandag ben ik in de voormiddag op zoektocht gegaan naar leuke speeltuigen voor op ons dakterras, helaas zonder succes. Ze verkopen dat hier dus echt niet in deze stad. Ana zal prijs gaan vragen in Lima en dan zien we nog wat we gaan aankopen. Alleszins zal het van Lima moeten komen. Zo zie je, je denkt: ik ga even leuke inkoopjes doen voor de kindjes, maar zelfs dat is hier een project van langere duur. In de namiddag ben ik gaan lunchen met Anne. Zij heeft me heel haar projectopzet uitgelegd. Ik ga haar nu helpen met de zoektocht naar relevante cijfers over problemen bij vrouwen. Het gaat onder andere over geweld (fysisch, emotioneel, familiaal, …), abortus (hier illegaal, het wordt bestraft met 2(!) jaar gevangenschap), scholingsgraad, werkloosheid, ongewenste en/of tienerzwangerschappen, … Als we deze cijfers vast hebben gekregen, gaan we hiermee een onderzoekje doen om de grootste problemen in deze stad te kunnen vaststellen. Dit is nodig om dan te beginnen met sensibilisatiecampagnes, voorlichtingsprogramma’s etc. We zullen dit via de media (tv, kranten en radio) doen, in de hoop zo alle vrouwen van Huancayo te benaderen. We willen hen naar de juiste plaatsen sturen, zodat ze kunnen geholpen worden op een goede manier. Dit is een groots plan, waar Anne haar handen mee vol zal hebben tot het einde van dit jaar. Tegen eind mei zou het vooronderzoek klaar moeten zijn. Ik werk dus mee met haar naar deze deadline. Mijn geografische kennis komt hier dus van pas!! Een beetje bevolkingsgeografie, wie had dat ooit gedacht dat ik me daar nog mee zou gaan bezig houden?! Maar ik vind het superinteressant!
Vandaag is Jonathan aangenomen, hij zal Anne en mij bijstaan in dit vrouwenonderzoek. Dit is superhandig want hij weet veel meer over deze stad, waar je info kan vinden en hij heeft connecties bij de media (is journalist). Hopelijk houdt ie het lang vol bij ons en zullen we veel hulp aan hem hebben. Voor hem wel een beetje verwarrend want hij moet dus samenwerken met 3 Ana’s. Voor alle duidelijkheid: Ana, de Peruviaanse directrice; Anne, de Nederlandse vrijwilligster die hier tot eind dec blijft, en ik. Anne wordt hier ook Ana, die doffe ‘e’ is echt onuitspreekbaar voor de mensen hier. Ik mag nog blij zijn als ze me Ana noemen en niet Anita, want dat doen ze nog veel liever! Goed bedoeld, maar ik hoor het toch niet graag.
Ik heb ook met Mark (de vriend van Anne) samen gezeten. Hij heeft bouwkunde gestudeerd en zorgt hier voor het opstellen van de plannen voor de aanpassing van de huizen van de ouderen van Yuyaq. Ik heb foto’s gezien van enkele woningen en naar mening kan je dat zelfs geen huis noemen, wij zouden er zelfs geen dieren in zetten. Met een klein budget van zo’n 50 euro, gaan we deze huizen opknappen zodat ze leefbaar zijn. Dat betekent hier waterdicht, een lichtinval, verluchtingsmogelijkheid en een toilet. Super basic dus! Deze 50 euro is vaak echt te weinig. Ik zal jullie giften dus voor een groot deel investeren in de heropbouw en aanpassing van deze huizen. Mark zal zijn handen vol hebben om deze 360 huizen tegen het einde van het jaar aangepast te hebben.
Zo vullen mijn dagen hier dus heel goed op. In de voormiddag de drukke kindjes van de Waytakuna (ze worden wel steeds rustiger precies, op uitzonderingen na, ze worden het schooltje precies gewoon), in de namiddag vergaderingen of bijeenkomsten met mensen van de andere projecten.
Morgen ga ik met Ana verven in haar huis. Haar keuken is pas geïnstalleerd en ze moet nog wat reorganiseren voor mijn komst volgende week. Daar help ik haar graag bij! Ik kijk ook uit naar de verhuis, want momenteel kan je mijn straat geen straat meer noemen, het is echt één grote modderpoel waar bijna geen doorkomen maar aan is. Ben die vuile bergschoenen en modderspetsen op mijn broek een beetje kotsbeu…
(Ah ja: nog een extraatje: ik weet sinds gisteren dat ik Cuba Go-26 mag begeleiden in juli! Leuk he!)
Tot dusver deze update!
Saludos!
Anne, alias An(it)a, X
-
25 Februari 2010 - 07:05
Mams:
Ge zijt goed bezig, kind! En dat is inderdaad wat ge nodig hebt.
tot horens, ziens, skypes... kus van je mams -
25 Februari 2010 - 08:22
Mieke:
Anita, daar zou ik ook niet echt blij mee zijn. In Brazilië was ik Mika of Mickey, ook zo verschrikkelijk!
Ge zijt allemaal heel interessant dingen aan het doen, ik geloof graag dat er minder tijd over blijft voor de reisverslagen.
-
25 Februari 2010 - 09:05
Evi:
Hey Anita!! (Ja nu hebt get plakken he..;-))
Wat goed dat ge minder tijd hebt voor de verslagen! ;-) Dat betekent vooral dat het goed gaat en dat ge het druk genoeg hebt! :-) Amai wat een grootse plannen daar... En wat fijn dat ge daar een nuttige bijdrage aan kunt leveren! Ben benieuwd naar alle resultaten!
Doe het nog goed daar.. En vooral.. ENJOY! :-)
Groetjes,
Evi -
25 Februari 2010 - 10:19
Maffie:
klinkt steeds beter daar he Anita! Veel succes met al deze projecten....
Wij laatste dingetjes aan het klaarmaken, zondag gaan we eindelijk ook op pad...langzaam richting Huyancayo zeker :) We houden contact he!
Beso! -
25 Februari 2010 - 13:06
Els:
Proficiat Anne,
Ik wist wel dat ge het goed zou doen. Na een korte moeilijke start, waarschijnlijk door de vermoeidheid, ben je nu goed bezig zeg.
Leuk dat wij dat allemaal kunnen volgen hier in België. Wij blijven duimen en tot binnenkort. Kusjes -
26 Februari 2010 - 20:47
Kat:
Hey Anne,
Hoop dat je het daar helemaal naar je zin hebt! Jan en ik hebben de eerste foto's gezien en amai, wat een schattige kindjes!!! Marc anthony mag je altijd meebrengen :-)
Geniet er nog van!! x -
27 Februari 2010 - 13:34
Maffie:
Hey Anne,
je smsje is goed aangekomen! We houden inderdaad contact via internet!!
Tot ergens in mei??
Beso! -
27 Februari 2010 - 17:57
Caroline:
Dag Anne
Ik hoop dat je geen hinder ondervindt van de aardbeving in Chili. Ik moest natuurlijk onmiddellijk aan jou denken toen ik het nieuws hoorde.
Petje af voor al het prachtige werk dat je daar doet!
Tot later!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
