Karnaval

Buenos dias todos!

De afgelopen dagen zijn voorbij gevlogen. De voormiddagen ben ik steeds naar het werk gegaan. De kindjes blijven daar geweldig zijn. Ik heb al wat fotootjes genomen. Zodra het internet in mijn huis in orde is (laat hopen begin van deze week), krijgen jullie er zeker te zien. Je zal zien wat voor schatjes het zijn.
Eergisteren ben ik 's middag voor het eerst op restaurant gegaan met An, de directrice van T´ikani en 4 van de Nederlanders. In een klein lokaal visrestaurantje at ik daar een hele menu voor 5 sol (dat is dus 1,2 euro). Het was echt lekker en veel, je kan voor dat geld dus niet zelf koken. ´s Namiddags ben ik met Marieke naar de 2ehandsmarkt gegaan, een beetje een louche buurt, waar je echt niet alleen moet rondlopen. We voelden ons er niet echt op ons gemak. Maar goed, we zochten kleren voor karnaval en wilden er geen geld aan geven. Je zou deze markt eigenlijk meer een stort hebben kunnen noemen. Hetgeen echt kapot is en wij weggooien wordt hier nog verkocht. Ik kreeg spontaan overal jeuk van tussen die kleren en rommel te neuzen. Uiteindelijk heb ik er toch voor nog geen 4 sol mijn hippietenue kunnen samenstellen. Heb de kleren wel nog gewassen want wilde echt niet vol vlooienbeten staan.
Gisteren het karnaval dan. We hebben met T´ikani meegelopen in de karnavalsstoet. Heb dat nooit eerder gedaan in Maaseik, maar ja, daar moet je dus eerst voor naar Peru gaan. Dat was hier echt een zotte bedoeling. Het komt er op neer dat iedereen water, bloem, schoensmeer en andere viezigheid op je gooit. De stoet als doelwit. Echt heel de stad deed mee, zelfs de gekostumeerde mannen van de bank en de advocatenkantoren hadden de emmers vast om ons te bekogelen. Alle daken stonden vol met mensen. Van alle kanten kwam het op je af. Na 10 min waren we dus al kletsnat. We hadden dan nog de dikke pech dat het keislecht weer was en het dus regendem terwijl het de dag ervoor dus zeker 30 graden was. Koulijden was het dus. De jongeren van Centro2B, waren met plastiek zakken verkleed en zorgden voor tegenaanval naar het publiek, echt lachen was dat! Na 3 uur kletsnat rondlopen had ik er dan toch wel genoeg van en was ik blij dat de stoet eindigde. Op het einde werd ik nog eens goed onder handen genomen door de locals met schoensmeer en, jawel, bussels netels tegen mijn benen. Ik snap niet wat ze hier hebben met die netels. Als gringa ben je natuurlijk een perfect doelwit.
Ben dan al bibberend in de taxi gesprongen naar huis, echt verlangend naar een douche! Wat wil het verdomde toeval: mijn sleutel draait zot in het sleutelgat, ik geraak dus niet in mijn kamer. Merde!! Stond ik daar te bibberen op de gang en de Señora des huizes was niet thuis. Victoria, de huisvrouw, heeft me toch verplicht in de douche te gaan en het te stellen met mijn jeans en jas. Mijn t-shirtje diende als handdoek. Je kan je voorstellen hoe vreselijk dat voelde om zonder ondergoed en onderkledij in je kleren te moeten stappen en je maar half te hebben kunnen afdrogen. Het warme theetje dat klaar stond was wel heerlijk. Zo'n lieve madam, die zorgt echt voor ons.
Nog een uurtje wachten verscheen Señora Rosa. Zij wist eerst niet wat te doen, want het was al zo laat (het was al 18u30), ik zag me zo al moeten gaan aankloppen bij Bram en Marieke, help, dat wilde ik echt niet!! We zijn dan samen in het combibusje richting centrum gesprongen, op zoek naar een slotenmaker. Godzijdank was die nog open!! Die man mee in de taxi naar huis. Slecht nieuws, de enige opl was de deur forceren. Dat was een klus van een half uur, wat was ik blij dat ik binnen kon. Hij heeft het slot er dan uitgehaald, meegenomen naar zijn atelier om te maken en dezelfde avond nog teruggekomen om het er opnieuw in te zetten. Ongelooflijk wat een service, en dat in Peru!! Het klusje was geklaard op 1,5 uur en koste slechts 30 sol. Niets dus, stel je voor: voor 7,5 euro een werkman voor zolang en op dat uur van de dag laten werken. Je zou je bij ons blauw betalen!
Eind goed, al goed, ik had mijn spullen bij de hand en kon met gesloten deur slapen.

Vandaag is het tot nu toe wat rustiger: gaan werken en inkopen gaan doen. Nu vertrek naar de wekelijkse bijeenkomst met de Nederlanders. Zal weer gezellig worden. Morgen begint het weekend voor mij en 's avonds ga ik waarschijnlijk met Melina van het werk op stap. Ben eens benieuwd wat dat gaat geven.

Tot later!!

Anne X